Sinds kort realiseer ik mij dat de zin “Wie zit er nou op mij(n bijdrage) te wachten?” een leugen is. Zelf dacht ik lang zo. Ik merk dat het voor velen nog een gedachte is waarmee je je zelf afsluit. De zin suggereert namelijk dat mensen op iets van iemand zitten te wachten. Maar niemand wacht op iets van jouw, want we zijn allemaal veel te druk met onszelf! Zelfs op de grootste uitvinders zat niemand te wachten. Toch heeft Edison net zo lang doorgeprutst, tot hij een verkoopbare gloeilamp kon maken, ondanks alle scepsis die hij ondervond.
Na een werkoverleg vroeg ik eens aan een collega, waarom ik haar nooit hoorde. “Alles wat ik wil zeggen, wordt al door anderen gezegd”, was haar argument. Ze was stomverbaasd toen ik haar vertelde dat ik haar stem graag hoor. Dat op die manier aanwezig zijn al vreugde geeft, nog los van wat je zegt.
We mogen van elkaars aanwezigheid genieten, zonder dat we meteen grote prestaties hoeven te leveren. Dat moet ik mezelf toch ook weer steeds voorhouden… Een foto hoeft niet perfect te zijn om op mijn website geplaatst te worden.
Met deze nieuwe website krijg ik er zomaar een blog-mogelijkheid bij. Die zit in de meeste WordPress thema’s ingebouwd. Dus naast foto’s ga ik ook verhaaltjes schrijven. Ben benieuwd wie er op zit te wachten 😉