Volgende week is het precies een jaar geleden dat ik de oprechte moordenaar leerde kennen. Dat was tijdens een van die spontaan ontstaande gesprekjes tijdens de NewWine zomerconferentie, op landgoed Velder bij Liempde. Tussen alle programma onderdelen door heb je op het veld bijzondere ontmoetingen. Zo raakte ik vorig jaar aan de praat met een Godfried Bomans kenner. Hij vertelde smakelijk over de Bomans sprookjes. “De oprechte moordenaar” was voor hem een van de toppers. Zijn aanstekelijke enthousiasme werkte; ik vond snel na de conferentie een mooi uitziend, 71 jarig exemplaar van de sprookjes van Godfried Bomans, 5e druk.  En dit is inderdaad een topverhaal! (Sprookje 1, over de kruidenier die op een avond ontdekt dat hij de Anti-christ is, is mijn favoriet).

Er zitten heel veel kanten aan het oprechte moordenaar sprookje. Je kunt het juridisch bekijken, moreel en theologisch. Sommigen zien er bijvoorbeeld het negatief (in fotografische zin) in van het lijdensverhaal van Jezus Christus. Hij waarschuwt iedereen dat hij moordenaar is, maar niemand gelooft hem.

Bomans wist al -zonder dat hij het door had- dat je kunst, geloof en humor nooit uit elkaar moet trekken. Al ver voordat Herman Finkers dat ontdekte. Jammer dat Boman`s diepgang pas na zijn dood erkend werd. Dan is Herman Finkers er vroeger bij.